سیاست های انطباق و سازگاری در مقابل اثرات تغییر اقلیم:
این مقاله در ادامه مقاله ۷ مورد اصلی اثرات ناشی از تغییر اقلیم است؛و سیاست هایی که باعث شده اثرات منفی تغییر اقلیم کاهش یابد را نشان میدهد. به عنوان مثال :
بخش کشاورزی و امنیت غذایی :
روش هایی که به بهبود تامین موادغذایی و در نتیجه کاهش اثرات منفی تغییرات اقلیم منجر میشوند، عبارتند از :
- اصلاح سیستم های آبیاری و مدیریت آب ؛
- اعمال کشت دیم؛
- مدیریت بهتر آبخیز؛
- برنامه ریزی در استفاده از سرزمین.
سیاست های کاهش آسیب پذیری نواحی ساحلی :
برای جلوگیری و انطباق پذیری با پیشروی آب در اثر بالا آمدن سطح آب دریاها که ناشی از تغییرات اقلیمی است،موارد زیر پیشنهاد میشود:
- ایجاد موانع محافظ ( سد خاکی، تپه های شنی بازدارنده یا به وجود آوردن سرزمین های مرطوب)؛
- انطباق پذیری با تغییرات(محافظت اکوسیستم ها در برابر تهدیدها)
- عقب نشینی حساب شده (ساماندهی پیشروی جدید ساحلی)
- لایروبی بندرها
- توسعه استانداردهای طراحی برای ساختار های دور از ساحل(در دریا)
- طراحی راه های خروجی جهت پیشروی سرزمین های مرطوب و مرغوب به طرف داخل.
سیاست های کاهش آسیب پذیری تنوع زیستی و اکوسیستم :
فعالیت هایی که به انطباق پذیری اکوسیستم های طبیعی میتواند کمک نماید، عبارتند از :
- بهبود اکوسیستم های جنگلی با به وجود اوردن کریدورهای طبیعی و کمک به مهاجرت گونه های خاص ؛
- جنگل کاری و مدیریت هماهنگ جهت مقابله با آتش سوزی ها، آفت ها و بیماری ها ؛
- حمایت از مراتع توسط انتخاب گونه های گیاهی،کنترل ذخایر جانوری و راهبردهای جدید دامپروری ؛
- احیا و حفظ تالاب ها
- بهبود وضعیت بیابان ها از طریق کشت و حفاظت گونه های مقاوم در برابر خشکی و حفظ و حراست بهتر خاک.
سیاست های کاهش آسیب پذیری منابع آب:
از آنجایی که کاهش ذخایر آب در اثر تغییرات آب و هوایی و اقلیم بر مردم ،کشاورزی و محیط زیست آسیب های شدیدی وارد مینماید،کاهش آسیب پذیری منابع آب از اهمیت زیادی برخوردار است . برخی از سیاست هایی که بدین منظور میتوان به کار برد :
- بهبود مدیریت منابع آب ( به طوری که منابع جدید باید توسعه یابند و منابع موجود به صورت بهینه مورد استفاده قرار گیرند) ؛
- تشویق راه حل های سنتی و محلی جهت بهبود مدیریت آب.
سیاست هایی برای حفظ سلامت بشر:
به منظور به حداقل رساندن خطر تهدید کننده سلامت انسان ناشی از تغییرات اقلیم اقدامات موثری از جمله موارد زیر را میتوان به کاربرد:
- بازسازی زیربناهای بهداشتی در کشورهایی که در سال های اخیر وضعیت بدتری به خود گرفته اند؛ایجاد منابع انسانی و مالی
- جهت پیشگیری از بسیاری از بیماری ها و مشکلات سلامت عمومی که با تغییرات اقلیم وخیم تر شده است.
- بهبود آب اشامیدنی و کنترل آلودگی آب ها؛
- اقدامات اولیه پیشگیری از قبیل بهسازی مسکن،تهویه مطبوع، تصفیه آب و واکسیناسیون ( از جمله واکسن کرونا )
سیاست های کاهش حوادث و بلایای طبیعی :
با اینکه حوادث شدید تغییر آب و هوا، ناگهانی و تصادفی هستند، اما خطرات حاصل از آن ها را میتوان با کمک تدابیر مناسب کاهش داد. ارائه طرح های پیشرفته در بسیاری از نقاط دنیا با وجود تغییرات آب و هوا یا بدون آن بی گمان مورد نیاز است.
به طور مثال :
- طراحی و ساخت ساختمان های جدید مطابق با روش هایی که آن هارا در مقابل آسیب های حاصل از سیل و گردبادها و طوفانهای گرمسیری مقاوم می سازد.
- به کار بردن روش های آبرسانی پیشرفته جهت نجات کشاورزان
- نصب و تقویت سیستم های هشدار در مقابل بلایای طبیعی
سیاست های کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در بخش صنعت و انرژی :
یکی از سیاست های مقابله در این بخش استفاده از انرژی های تجدید پذیر و هسته ای است.منابع انرژی مانند برق آبی، انرژی خورشیدی،انرژی باد، انرژی هسته ای، نیروگاه های زمین گرمایی،انرژی امواج دریا و استفاده از سوخت های پاک مانند هیدروژن،میتوانند سهم مناسبی در برآورد تقاضای حامل های انرژی کشور با کمترین اثرات آب و هوایی داشته باشند.در کشورمان نیز مطالعات مختلفی برای استفاده از انرژی های نو انجام شده است.
برای نمونه ساخت اولین نیروگاه خورشیدی در یزد و استفاده از باتری های خورشیدی برای روشنایی معابر از این دست است . همچنین بررسی آمارهای هواشناسی در ۲۶ نقطه کشور بیانگر پتانسیل تولید ۶۵۰۰ مگاوات انرژی بادی در کشور است که در نهایت پس ازمطالعات امکان سنجی،اولین نیروگاه برق بادی کشور در استان گیلان راه اندازی شد.
برای اطلاعات بیشتر:
