سلام به تمامی دوستان عزیزم ؛ توی این مقاله قصد داریم به بحثString Slicing (قطعه کردن رشته) در پایتون بپردازیم و در آخر هم یک تابع کاربردی در رابطه با لیست و رشته بررسی خواهیم کرد.
از اونجایی که در برخی از مواقع لازم هست که کاراکتر های خاصی از رشته رو داشته باشیم و روی اون کاراکتر ها تغییراتی انجام بدیم بحث string slicing مهم و پرکاربرد می تونه باشه . قبل از اینکه به بررسی string slicing بپردازیم بهتون پیشنهاد می کنم که یه نگاهی به دو مقاله ی قبلی دستورات کاربردی string در پایتون | ۱۰ تابع مهم (P2) و توابع کاربردی string در پایتون | تابع (P1) بندازین . در این مقاله ها سعی کردیم که تا حد خوبی توابع پرکاربرد رشته در پایتون رو بررسی کنیم.
String Slicing چیست؟
همونطور که از اسم string slicing مشخصه و بالاتر هم اشاره کردم این عمل برای برش دادن رشته و به هم پیوستن چند کاراکتر خاص از اون رشته کاربرد داره و برای انجام این کار رشته ی مورد نظرمون رو مثل یک لیست در نظر می گیریم و به هر کدوم از حروف رشته یک ایندکس اختصاص می دیم ؛ به صورت خلاصه رشته مون رو لیستی از کاراکتر ها در نظر می گیریم.
برای برش بخش مورد نظر ابتدا نام رشته رو می نویسیم سپس یک پرانتز در جلوی آن باز کرده و سپس درون براکت ([]) مانند لیست اینکس شروع ، پایان و اندازه ی قدم ها را مشخص می کنیم.
در این حالت زیر رشته ای داریم که حرف اول آن ایندکس شروع می باشد و با توجه به اندازه ی قدم ها همان مقدار جلوتر می رود و حرف بعدی را انتخاب می کند.
برای مثال اگر رشته ای به نام string داشته باشیم که مقدار “some string!” را درون خود ذخیره کرده باشد و ایندکس شروع را ۲ در نظر بگیریم و ایندکس پایانی را ۱۰ تعیین کنیم و طول قدم هایمان هم ۳ باشد در این صورت مفسر پایتون از کاراکتر m (ایندکس ۲) شروع کرده و ۳ کاراکتر جلوتر یعنی کاراکتری با ایندکس ۵ که برابر با s هست را انتخاب می کند
و مجددا ۳ کاراکتر دیگر جلو رفته و کاراکتر i (ایندکس ۸) را انتخاب می کند و مجددا سراغ ۳ کاراکنر بعدی یعنی “!” رفته اما با توجه به اینکه ایندکس این کاراکتر برابر با ۱۱ هست و ما کاراکتر پایانی را کاراکتری با ایندکس ۱۰ در نظر گرفته ایم در نتیجه مفسر پایتون دیگر “!” را در نظر نمی گیرد و برای چاپ همان حروف msi را چاپ می کند.
تصویری که مشاهده می کنید همان قطعه کد توضیحات بالاست.
تابع join در پایتون:
بعد از بررسی string slicing خوبه که به تابعی که در ابتدای مقاله بهش اشاره کردم یعنی تابع کاربردی join یه نگاهی بندازیم.
تابع join در مواقعی استفاده می شود که ما می خواهیم به تمامی عناصری که در لیست مان است و تمام آن ها نیز از جنس رشته هستند یک کاراکتر یا رشته ای اضافه بکنیم که در این صورت ابتدا کاراکتر و یا رشته ای که می خواهیم به اعضای لیست اضافه کنیم را می نویسیم و سپس .join() را نوشته و درون آن اسم لیست مان را قرار می دهیم.
برای مثال اگر لیستی به نام fruits داشته باشیم که درون آن رشته های “apple” ، “banana” و “orange” قرار داشته باشند و بخواهیم به انتهای تمام این کلمات کاراکتر “s” اضافه کنیم ابتدا کاراکتر s را نوشته و بعد از آن .join() را قرار می دهیم و درون آن نام لیست که fruits می باشد را می گذاریم.
تصویر زیر همان قطعه کدی است که مربوط به توضیحات بالا می باشد.
خب این مقاله هم در این جا به پایان می رسه.
توی این سه مقاله ی آخر توابع مهم و کاربردی رشته همان را مبحث string slicing رو بررسی کردیم. ممنونم که من رو تا انتهای این مقاله همراهی کردین. امیدوارم که براتون مفید بوده باشه.
تا مقاله ی بعدی خداوند یار و نگهدارتون.
