سلام دوستان، چه خبر!؟ امروز قرار است در رابطه با اختلال اضطراب جدایی صحبت کنیم. در واقع در چند مقاله آینده قرار است به انواع اختلالات اضطرابی نگاهی بیاندازیم و در اولین قسمت از این مقالات قرار است به سراغ اختلال اضطراب جدایی برویم. ویژگی اصلی توصیف کننده اختلالات اضطرابی، تجربه احساس مزمن و شدید اضطراب است که در آن، افراد از آنچه ممکن است در آینده برایشان اتفاق افتد، میترسند.
اضطرابی که افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی تجربه میکنند، باعث میشود که آن ها مشکل زیادی در عملکرد روزمره داشته باشند. این احساس از نگرانی های معمول که افراد هر از گاهی درباره انجام دادن فعالیت های روزمره شان در محل کار یا خانه یا در تعامل با دیگران دارند، فراتر میرود. افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی دست خوش ترش نیز میشوند، که پاسخ هیجانی به تهدید واقعی یا نزدیک است.
برای خواندن مقالات بیشتر به بخش دسته ها مراجعه کنید.
اختلال اضطراب جدایی
افراد مبتلا به اختلال اضطراب جدایی درباره جدایی از خانه یا تنها گذاشته شدن توسط شخصیت های دلبسته (افرادی که در زندگی شان به آن ها نزدیک اند) اضطراب شدید و نامناسب دارند. کودکان مبتلا به این اختلال ممکن است به قدری نزدیک به والد باشند که به او اجازه ندهند از دید خارج شود. بزرگسالانی که ملاک ها برای این اختلال را برآورده میسازند، از جدا بودن از فردی که خیلی به او دلبستگی عاطفی دارند، اضطراب شدید دارند.
قبلا اختلال اضطراب جدایی مخصوص کودکان در نظر گرفته میشد. با این حال، در حال حاضر روانشناسان تشخیص داده اند که تعداد چشمگیری از موارد شروع بزرگسال وجود دارد، محدودیت سنی این اختلال را اصلاح کردند تا تشخیص آن برای بزرگسالان نیز مانند کودکان کاربرد داشته باشد. گرچه ویژگی های اصلی این اختلال میتوانند بسته به سن فرد تفاوت داشته باشند، ولی آنچه در آن وجود دارد، ناراحتی شدید هنگام جدایی از خانه یا از شخصیت دلبسته یا حتی فکر وقوع چنین جدایی است.
علل اضطراب جدایی
بخشی از اضطرابی که افراد مبتلا به اختلال اضطراب جدایی تجربه میکنند، نگرانی از صدمه دیدن شخصیت دلبسته آن هاست؛ نظیر اینکه ممکن است او را بدزدند (ترسی که میتواند شدید و نامعقول باشد). این نگرانی باعث میشود آن ها سعی کنند هیچ وقت از خانه دور نشوند، که این در توانایی آن ها برای کارکردن یا رفتن به مدرسه اخلال ایجاد میکند. آن ها نیاز دارند نزدیک شخصیت های دلبسته خود بخوابند و ممکن است درباره جدایی کابوس داشته باشند.
تصور جدایی ممکن است باعث شود آن ها شکایت های جسمانی مانند سردرد، دل درد، یا حتی تهوع و استفراغ داشته باشند. صرف نظر از اینکه نشانه ها چه موقعی برای اولین بار پدیدار شده باشند، افراد مبتلا به اختلال اضطراب جدایی در مقطعی از زندگی خود به احتمال زیاد متحمل ناملایماتی در کودکی یا وقایع آسیب زا شده اند. افرادی که دچار این اختلال میشوند، بعد ها بیشتر در معرض خطر مبتلا شدن به اختلالات اضطرابی دیگر و اختلال افسردگی و یا اختلال سلوک قرار دارند.
نظریه ها و درمان اختلال اضطراب جدایی
گرچه تحقیقات دوقلویی نقش عوامل ژنتیکی را در این اختلال تایید میکنند، تحقیق تازه دوقلویی که پژوهشگران سوئدی انجام داده اند، اشاره دارد که اضطراب از طریق مکانیزم های محیطی و نه ژنتیکی، از والدین به کودکان منتقل میشود. به عبارت دیگر، کودکانی که والدین مضطرب دارند، از طریق سرمشق گیری یاد میگیرند اضطراب را پرورش دهند. عوامل اجتماعی _ فرهنگی نیز در مستعد کردن برخی افراد برای ابتلا به اختلال اضطراب جدایی نقشی را ایفا میکنند.
به نظر میرسد که نشانه های این اختلال در کشور هایی که فردگرایی و استقلال را ترغیب میکنند، شدید تر از کشور هایی است که هنجار های فرهنگی جمع گرا دارند. به نظر میرسد که ماندن با شخصیت های دلبسته در فرهنگ های جمع گرا، پذیرفتنی تر است؛ بنابراین، رفتار افراد مبتلا به اختلال اضطراب جدایی ممکن است غیر عادی به نظر نرسد.
با توجه به اینکه این اختلال قبلا مخصوص کودکان در نظر گرفته میشد، در حال حاضر نوشته های درمان، تحقیقات درباره بزرگسالان را دربر ندارند. برای کودکان، به نظر میرسد که درمان های رفتاری و شناختی _ رفتاری بسیار نوید بخش باشند. روش های رفتاری شامل حساسیت زدایی منظم، مواجهه طولانی مدت، و سرمشق گیری میشوند.
مدیریت وابستگی و مدیریت شخصی نیز در آموزش دادن به کودکان برای واکنش نشان دادن مثبت تر و شایسته تر به موقعیت ترس برانگیز مفیدند. در یک نوع از درمان شناختی _ رفتاری کوتاه مدت، دختران مبتلا به اختلال اضطراب جدایی در یک اردوی یک هفته ای شرکت کردند و در آنجا تحت درمان CBT فشرده در موقعیت گروهی قرار گرفتند. این درمان شامل کارکردن با والدین و کودکان آن ها همراه با آموزش روانی، بازسازی شناختی، و آموزش آرمیدگی میشد.
فعالیت های هنر های دستی بدون حضور والدین طبق زمان های برنامه ریزی شده صورت گرفتند. در پایان هفته، کودکان و والدین آن ها در جشنن جایزه شرکت کردند. در آن زمان، به والدین نیز آموزش پیشگیری در طول هفته های پس از اردو داده شد. آموزش پیشگیری از برگشت نیز در فعالیت های روز آخر منظور شد تا تضمین شود اگر اضطراب جدایی دوباره رخ داد، والدین و کودکان به طور کامل به رفتار پیش از درمان برگشت نکنند.
جمع بندی
به پایان آمد این دفتر، حکایت همچنان باقیست! خب دوستان به پایان یکی دیگر از سری مقالات مربوط به روانشناسی رسیدیم. در این قسمت ما راجب اختلال اضطراب جدایی صحبت کردیم و توضیح دادیم که این اختلال دقیقا چیست و چگونه به وجود می آید و راه های درمانی که برای آن به کار میبرند، به چه صورت است. امیدوارم که از خواندن این مقاله لذت کافی را برده باشید و تا قسمت بعدی خدا یار و نگهدارتان.
لطفا نظرات و پیشنهادات خود را با ما در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید.
برای مطالعه مقالات بیشتر به لینک های زیر مراجعه شود:
دیدگاه های زیستی درمان افسردگی و دوقطبی (قسمت ۱)
دیدگاه های روان شناختی درمان افسردگی (قسمت ۲)
۴ نکته راجب اختلال دو قطبی یا bipolar disorder
۴ نکته راجب Depressive disorder یا اختلال افسردگی
۴ روش پژوهش در nerve physiology یا فیزولوژی اعصاب
perceptual error یا خطای ادراکی، ۶ نکته درباره آن
۵ نکته درباره روانشناسی زنانه، کارن هورنای
